چكیده
شخم محدود به منظور مخلوط کردن مواد سطحی در بسیاری از سیستم های کشاورزی بدون شخم گاها باعث وقوع مشکلاتی مانند کوبیده شدن لایه ای که در گذشته تحت شخم بوده یا رشد شدید علف های هرز و هجوم نرم تنان، گردد. برای غلبه بر این چنین محدودیت هایی، یک عملیات شخم با گاوآهن انجام شده و پس از آن کشت به حالت قبل از شخم سطحی برگردانده می شود. این مقاله برای شناسایی اثرات انجام تنها یک شخم، پس از چندین سال خاکورزی حفاظتی و کشاورزی بدون شخم بر روی مقدار مواد آلی در پروفیل خاک می باشد. فرض بر این بود که ذخایر کربن آلی (SOC) و نیتروژن (SN) خاک، در طول چند ماه ابتدایی پس از شخم، به سرعت کاهش پیدا کند.
این تحقیق در آب و هوای معتدل و بر روی 3 قطعه زمین در مجاورت هم و با نوعی خاک رس سیلتی (Stagnic Luvisol)، در منطقه ای واقع در جنوب ساکسونی در کشور آلمان انجام شده است. گیاهان مورد استفاده در چرخش شامل؛ چغندر قند(Beta vulgaris L)، گندم زمستانی(Triticum aestivum L)، جوی زمستانی(Hordeum vulgare L)، و خردل سفید(Sinapis alba L) به عنوان محصول اصلی بوده است. خاکورزی حفاظتی در 1992 در هر سه قطعه زمین آغاز شده و مرکب بوده از 30 سانتی متر عمق کشت غیر معکوس و به همراه عملیات مخلوط کردن به طور سطحی (در عمق 10 سانتیمتر). شخم با گاوآهن (عمق 30 سانتیمتر) تنها یک بار در هر زمین در آگوست 1998-2000 قبل از کشت خردل انجام گرفت. و پس از آن خاکورزی حفاظتی با عمق 10 سانتیمتر صورت پذیرفت. نمونه برداری از خاک در 3 زمان انجام پذیرفت (1-6 ماه، 7-9 ماه و 1.5-2.5 سال) پس از شخم، و مقادیر کربن آلی و نیتروژن خاک، تعیین گردید.
پس از 7-9 سال خاکورزی حفاظتی، SOC و SN در لایه 10 فوقانی خاک تجمع پیدا کرده بود. یک بار انجام عملیات شخم، باعث کاهش مقدار زیادی از مواد آلی خاک شد. در عمق 0 تا 30 سانتیمتری، ظرف 1-6 ماه پس از شخم، 0.26کیلوگرم بر متر مربع کربن آلی خاک و 0.046 کیلوگرم بر متر مربع از نیتروژن خاک کاهش پیدا کرده بود، که برابر 4 و 7 درصد کل مقادیر این مواد در خاک است. در لایه 0 تا 45 سانتیمتری از عمق خاک، این کاهش مقادیر زود هنگام، بسیار کمتر بود (به ترتیب 2 و 5 درصد از کل کربن آلی و نیتروژن خاک در واحد سطح خاک کاهش یافته بود)، که علت آن افزایش مقدار این مواد در عمق 30 تا 45 سانتیمتری خاک بود. کاهش بیشتر کربن آلی و نیتروژن خاک از 0 تا 30 سانتیمتری کم بود، درحالیکه در لایه پایینی، یک کاهش مشخص ثانویه در مقدار مواد آلی رخ داد. پس از 1.5-2.5 سال پس از شخم، مقادیر کاهش از عمق 0تا45 سانتیمتری عمق خاک به ترتیب برای کربن آلی و نیتروژن خاک به 6 و 10 درصد رسید. در اقلیم معتدل، یکبار شخم پس از چندین سال خاکورزی حفاظتی، آشکارا باعث کاهش جزئی مواد آلی خاک تنها درطول چند هفته پس از شخم گردید.
کلیدواژهها: خاکورزی حفاظتی، شخم با گاوآهن، مواد آلی خاک، کربن آلی خاک، نیتروژن خاک، تجزیه مواد آلی.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.